Rozchodniki Znalezione towary: 39Największą ozdobą każdego rozchodnika (okazałego, wielkiego, naskalnego i innych) są oczywiście kwiaty. Zebrane w podbaldachy kwitną od końca wakacji nawet do października, a w niektórych przypadkach od czerwca do końca sierpnia. Rozchodniki wieloletnie dostępne są w wielu kolorach: od bieli poprzez róż na ciemnej czerwieni i kiedy posadzić rozchodnik? Uprawa i pielęgnacja tych bylin Rozchodnik olbrzymi jest jedną z najbardziej wytrwałych i okazałych bylin. Zalicza się go do rodziny gruboszowatych. W naturze występuje w Japonii i wschodniej Azji. Charakterystyczne gęste kępy rozchodników są odporne na mróz i mogą pozostawać na zewnątrz przez cały rok. W okresie zimowym fragmenty nadziemne rozchodnika okazałego obumierają, ale na wiosnę z części podziemnej wyrastają nowe łodygi. Te są grube i proste, osiągają nawet 50 cm wysokości. Ponieważ rozchodnik jest sukulentem, gromadzi wodę wewnątrz liści. Mają one zresztą charakterystyczny kształt: są owalne, ząbkowane na brzegach, mają bardzo krótki ogonek. Ponieważ kwiaty rozchodników posiadają bardzo dużo nektaru, przyciągają owady. Ze względu na późny czas kwitnienia pewnych odmian rozchodników, nie mają one zbyt wielkiej ?konkurencji" wśród innych kwiatów i dlatego wokół rozchodników niemal przez cały czas unoszą się motyle, pszczoły oraz inne pożyteczne i piękne owady. Rozchodniki są bardzo wdzięcznymi w uprawie roślinami. Chociaż najpiękniejsze rozchodniki zazwyczaj rosną na stanowiskach słonecznych, wyjątkowo dekoracyjne okazy można wyhodować również w półcieniu. Rośliny te nie mają wyjątkowych wymagań dotyczących podłoża; są w stanie ukorzenić się i obficie wydawać kwiaty rosnąc nawet w glebie jałowej. Co ważne, są odporne na suszę, dlatego nie wymagają regularnego podlewania. Jeśli jednak nie będą mieć dostępu do światła słonecznego, będą rosnąć znacznie wolniej. Rośliny te występują w wielu odmianach zróżnicowanych pod względem wyglądu. Oprócz tych wysokich, dostępne są również rozchodniki płożące, zazwyczaj wybierane na skalniaki, mury, obrzeża. Rozchodniki to przede wszystkim byliny okrywowe i zadarniające, które są pomocą dla każdego ogrodnika. Pozwalają szybko osiągnąć efekt zadbanego, przemyślanego ogrodu, nawet w stosunkowo nieprzyjaznym terenie. Jeśli chodzi o termin sadzenia, rozchodniki pozostawiają sporą dowolność. Tak naprawdę ich sadzonki mogą być umieszczane w ziemi przez cały czas między wiosną a późną jesienią. W przypadku skalniaków możliwe jest nawet obsadzanie rozchodnikami płożącymi w okresie zimowym, pod warunkiem jednak, że nie ma ciężkich mrozów. Aby mieć gwarancję, że dobrze się ukorzenią i będą stanowić ozdobę jeszcze tego samego roku, najlepiej jest zdecydować się na wysadzanie rozchodników na wiosnę. Niskie odmiany sadzimy w rozstawie 25-30 centymetrów, z kolei wysokie lepiej jest wysadzać pojedynczo, w oddaleniu co najmniej 60 centymetrów od innych roślin. Dzięki temu pozostawimy sobie ?zapas? miejsca dla dorosłej rośliny, która będzie miała możliwość zaprezentować się w pełnej okazałości. Myśląc o rozchodnikach warto też dowiedzieć się, jakie byliny najlepiej posadzić na stanowisku suchym i słonecznym? Rozchodnik okazały - kiedy ciąć tę roślinę? Jak już wspomniano, rozchodniki są bardzo mało wymagające dla ogrodnika, konieczne jest jednak opanowanie ich odpowiedniego przycinania. Odmładzanie rozchodników warto przeprowadzać co roku. Polega ono na przycinaniu rośliny do samej podstawy. Bez obaw, każdy rozchodnik zacznie wypuszczać nowe pędy już zimą albo wczesną wiosną. Należy też zwrócić uwagę, czy nasza roślina nie usycha; jeśli tak się dzieje, czasem samo odmłodzenie pomaga. Dobrym przykładem jest rozchodnik okazały odm. 'Brillant', którego części nadziemne często tracą intensywne wybarwienie i dekoracyjny wygląd, ale część podziemna pozostaje zdrowa i gotowa do wydania nowych łodyg. Odcinanie długich łodyg może wzmocnić rośliny, ponieważ rozchodniki będą starać się wytworzyć grubsze łodygi zamiast kwitnąć. Warto dbać o to, aby rozchodniki przycinane były sterylnymi narzędziami. W innym przypadku mogą być podatne na różne choroby. Gdy rozchodnik jest w okresie wegetacji, dobrze sprawdza się uszczykiwanie jego końcówek. W ten sposób roślina się rozrasta na boki, szybciej zadarniając obszar, na którego pokryciu nam zależy. Uszczykiwanie można zacząć już wczesną wiosną i przeprowadzać do połowy lata średnio co dwa tygodnie. Od połowy lipca lepiej jest pozostawić rozchodniki same sobie, aby miały szansę zakwitnąć. Najlepsze rośliny na gorące lato. Ciesz się ich pięknem, mimo upału! Rozchodniki - odmiany w sam raz na rabaty Z rozchodników można komponować bardzo ciekawe rabaty. Najbardziej godne polecenia są następujące odmiany rozchodnika 'Purple Emperor', rozchodnik okazały odm. 'Carl', rozchodnik odm. 'Matrona', rozchodnik ostry odm. 'Aureum' czy rozchodnik odm. 'Brillant'. Rozchodnik odm. 'Purple Emperor' zachwyca ciemnofioletowymi kwiatami i fioletowymi liśćmi. Odmiana 'Carl' posiada różowe, pierzaste kwiaty na jasnozielonych, wyrazistych łodygach. Rozchodnik odm. 'Matrona' jest odmianą wysoką, stanowiącą dobre tło dla innych, niższych roślin. Można z niej tworzyć efektowne ozdoby dla bram wejściowych, a ze względu na duży pokrój, odmiana ta sprawdza się jako osłona mało estetycznego fragmentu ogrodu, np. studzienki ściekowej, podobnie zresztą jak odmiana 'Brillant'. Rozchodnik odm. 'Aureum' będzie dobrym pierwszym planem ze względu na niskie łodygi i intensywnie żółtą barwę. Rozchodniki na skalniaki - kompozycje w ogrodzie Rojniki i rozchodniki uznawane są za najlepsze rośliny do obsadzania skalniaków. Rosną niemal samodzielnie bez wsparcia ogrodnika, dlatego dobre są nawet dla początkujących. Najczęściej na skalniaki wybierany jest rozchodnik biały. Ma bardzo charakterystyczne, jaskrawo zielone liście, które tworzą luźne, estetyczne zadarnienie. Swój przydomek ?biały" rozchodnik zyskał ze względu na drobne kwiatki. To typowo wakacyjne kwiaty; pojawiają się w czerwcu i znikają z pierwszymi dniami września. Ta roślina jest wyjątkowo plenna i szybko zadarnia każdy skrawek skalniaka. Z czasem zaczyna przypominać gęsty, puszysty dywan. Co ważne, rozchodnik biały nie musi być zabezpieczany na zimę i znosi nie tylko mróz, ale i śnieg. Wraz z zawilcami apejskimi, smagliczkami, żagwinami czy goździkami tworzy piękne kompozycje. Wszystkie te byliny kwitną w różnych okresach, dlatego sadząc je razem mamy pewność, że nasz skalniak będzie się mienił kolorami niemal przez cały rok. Eksperci od ogrodnictwa oprócz rozchodnika białego polecają również rozchodnik ościsty, dostępny w ciekawej wersji kolorystycznej odm. 'Yellow Cushion' (żółta poduszka), rozchodnik kamczacki w kolorze zielonym o pierzastych, postrzępionych kwiatach i rozchodnik karpacki, który ma wiele odmian barwnych. Jedną z najczęściej spotykanych jest intensywna fuksja, a także blady różowy. Rozchodnik naskalny jest dobrym dodatkiem niemal do każdego ogrodu. Świetnie sprawdza się w kompozycjach nowoczesnych, jako estetyczny element minimalistyczne zaaranżowanego ogródka. Z kolei rozchodnik w doniczce to propozycja dla wszystkich miłośników ogrodnictwa, którzy nie posiadają swojego skrawka ziemi, dysponują za to balkonem. Uwaga jednak na rozchodniki w doniczkach zimą. Ich korzenie mogą przemarzać ze względu na niewielkie zabezpieczenie glebą. Chociaż nie ma potrzeby chować rozchodnika na czas chłodnych miesięcy, dobrze jest go otulić lub wsadzić doniczkę do skrzyni z piaskiem.

Lato byłoby porą znacznie uboższą smakowo, gdyby nie rabarbar – jego kwaskowaty, charakterystyczny smak wzbogaca smak chłodnych kompotów, placków drożdżowych, soków i przecierów. Z powodzeniem można hodować go w ogródku, gdzie chociaż zwykle zajmuje dużo miejsca, zawsze jest pod ręką gotowy do zastosowania w kuchni. Rabarbar jest tą z roślin ogrodowych, które trudno przeoczyć pośród innych okazów flory – jego stanowisko jest okazałe i wyróżnia się wizualnie. Przez to, że raz zasadzony owocuje ponad dziesięć lat, ma też swoje stałe miejsce w ogrodzie, do którego się przyzwyczajamy i do którego kierujemy swoje kroki, by uciąć i zastosować w kuchni grube, niezwykle dekoracyjne liście, z których używamy mięsistych, łykowatych na zewnątrz ogonków. I chociaż ich smak jest bardzo przyjemny, również na surowo z dodatkiem cukru, zbyt częste ich spożywanie może skutkować pojawieniem się kamieni nerkowych. Powodem tego jest odwapnienie organizmu i w konsekwencji pojawienie się w nerkach szkodliwych szczawianów wapnia. W naturalnych warunkach spotykamy go głównie w Azji, gdzie upodobał sobie położone wysoko, górskie łąki i skaliste miejsca – z tej racji, że na takich terenach nie ma gleb żyznych, rabarbar dobrze rośnie na przydomowych terenach pozbawionych próchnicznej czy torfowej zawartości. Dbałość o prawidłowy wzrost ogranicza się w jego przypadku do regularnego odchwaszczania, nawożenia kompostem, gnojowicą lub obornikiem, a zwłaszcza mocznikiem. Dodatek tego ostatniego jest szczególnie ważny, ponieważ w roślinie gromadzi się w mniejszej ilości kwas szczawianowy, przez co jest zdrowsza dla organizmu. Równie istotne jest regularne nawadnianie rośliny – jeśli go zaniechamy, niekorzystnie odbije się to na kondycji rośliny i walorach smakowych, jakie oferuje – smakowite ogonki liściowe będą włókniste i mało soczyste. Roślina będzie bujnie rosła, jeśli pozbawiać jej będziemy kwiatostanów, które osłabiają rabarbar. Jedyną chorobą, na którą zapadać może roślina, jest zgnilizna karp i ogonków liściowych – w przypadku tych ostatnich powodem jest ich uszkodzenie mechaniczne, tak więc obchodzeniu się z rozłożystym rabarbarem musi towarzyszyć uwaga i delikatność. Niekorzystne jest też stałe zawilgocenie gleby, na której rośnie – karpa wtedy zaczyna gnić. Jest rośliną odporną na mróz i z tego względu dożywa ponad dekady. Zasadzony, nadaje się do spożycia najwcześniej po dwu latach. Rozmnażamy go przez podział karpy – w marcu odcinki zawierające przynajmniej jeden pąk zasadzamy w ziemi tak, by znajdował się on od jej powierzchni na pięć cm w głąb. Lecznicza odmiana tej rośliny (rabarbar lekarski) jest bardzo popularnym remedium w Chinach, gdzie stosuje się ją do różnych dolegliwości – co ciekawe, korzeń, nie ogonki. Jest on smażony, a w wyniku oddziaływania gorących temperatur wydziela się rapontygenina – substancja antyalergiczna, wspomagająca układ krążenia i stopująca rozwój komórek nowotworowych.

Najpóźniejszym terminem jest pierwsza połowa maja, a sadzenie odbywa się wtedy na Suwalszczyźnie. Musimy pamiętać również, że to, kiedy siać warzywa tego gatunku, zależy również od gleby. Na glebach lekkich i szybko nagrzewających się, sadzenie ziemniaków będzie szybsze, bez względu, czy będzie to popularny ziemniak Irga

gdzie kupic rabarbar do sadzenia